De kolenmijn module bevat naast kolenmijn “Königswolf” 2 hoofdsporen en een keerlus.
Vanaf bak-6 van de fly-over komen 3 sporen binnen. Op bak-40 kruisen deze sporen het emplacement van de kolenmijn met een viaduct. Direct na het viaduct verdwijnen de 3 sporen in een tunnel, om er bij bak 43 weer uit te komen. Dat wil zeggen, alleen de twee hoofdsporen komen uit de tunnel. Het derde spoor kan in principe worden doorgetrokken, maar fungeert als uitloopspoor van de cokesfabriek en eindigt op bak-43 met een stootblok, in de heuvel.
In het tunnelgedeelte is verder opgenomen: een keerlus van de hoofdbaan, een verbinding naar de opstelsporen (rechterzijde) en een dalend spoor naar de rangeersporen van de kolenmijn.
De kolenmijn en bijbehorende sporen liggen één niveau lager. De kern van kolenmijn Königswolf bestaat uit 3 Trix-bouwpakketen van Zeche Zollverein. Het industriecomplex omvat een havenaansluiting (deels op bak-1 van de fly-over). Via transportbandinrichtingen is er ook verbinding met de cokesfabriek op bakken 35-36 en verder naar de kolenopslag bij de energiecentrale op bak-7. Aan de rechterzijde van de kolenmijn lopen de rangeersporen van de mijn door onder de opstelsporen van bakken 16, 17 en 18. Via een wisselstraat op bak-49 kan dan aansluiting worden verkregen op de benedenkeerlus op bakken 9, 10 en 11.
Het rangeeremplacement van de kolenmijn beschikt over zowel een klein ovaal, als over een keerlus. Beide railvormen liggen grotendeels verdekt in de heuvel.
In de haven wordt het motorschip Johanna beladen met uit de mijn gedolven kolen. Een bijpassende kraan zou de digitale havenkraan 40111 van Roco kunnen zijn.
De kolenmijn is al ontworpen in 1989 en voor de centrale bakken is zelfs het hout al gezaagd. Of de kolenmijn module ooit gerealiseerd zal worden, is anno 2021 een open vraag.
